• 5 MEI 2017 •
Dank jullie wel voor elf mooie zaterdagen...
Wat was het speciaal om met jullie te mogen werken; een feestje waar
ik nog vaak aan terug zal denken.
Want hier werd duidelijk wat de methode doet met hen die 'ervoor gáán'.
Prachtig.
Het begon met een simpel telefoongesprekje ergens uit Brabant en het eindigde zó... (zie plaatje)
Daartussenin kwamen drie dames, een vierde hier uit de buurt sloot zich bij hen aan, 11 zaterdagen naar hier. Dat betekent 22 lessen rondom het thema Bekken en Bekkenbodem.
Ik vroeg ze wat hun wensen waren, wat ze wilden leren. Nou, aandachtspunten genoeg: beginnende ongemakken en daar wat aan te doen. Of de wens dat soort ongemakken vóór te zijn. Kennis over het eigen lijf te vergroten.
Vertrouwen
En waar vier vrouwen samen zijn die elkaar en mij vertrouwen, komt er al snel een openheid die de basis vormt van meer dan 'kunstjes leren' alleen. Die een vorm van nieuwsgierigheid en toewijding genereert waar de gewaarwordingen diep gaan en je tijd en mogelijkheid krijgt in dat erváren te zijn.
Dat 'k zoveel extra zaterdagen van jullie mocht toevoegen, daardoor steeds meer kon verduidelijken hoe je hele systeem, je hele lichaam deel is van de oplossing, ervaar ik als een cadeautje.
Juist het op een àndere manier herhalen van de materie en gerelateerde 'know how' te kunnen invlechten en uitdiepen, gaat zich altijd uitbetalen. Het bleek ook nu; aan jullie en mij.
Wat deden we?...
Hoe kun je contact maken met die zo verstopte delen van jezelf, je Bekkenbodem, als je nog zo weinig ervaart van dat grote bekken daaromheen? Het werd aan een gedegen onderzoek onderworpen en dankzij wat kopietjes uit het anatomie-boek kon je ook nog eens zien waarover we het hadden. Door voorzichtig, klein en met aandacht te bewegen — de Feldenkrais-aanpak — werden er vragen opgeworpen en antwoorden gevonden. Jòuw antwoorden. Want ieder van ons was doende met haar eigen ontwikkeling. Wat een ander ervaart, kan totaal anders zijn, dan hoe jìj een opdracht uitvoert, dat wat voor jou het leermoment is.
Een van mijn docenten zei ooit:
Boeiende materie en hersenkrakers...
Aanspannen en ontspannen kun je met veel spiergroepen doen en in diverse houdingen. En waar de een moet leren aanspannen, is het juist voor de ander prettig wanneer het 'ergens' wat losser kan worden. Dat je weer voelt, hoe je dat doet. De connectie met je bekkenbodem. Handig of soms voor verandering vatbaar.
Want wat is jóuw manier? En wat is wellicht een betere? Heb je je bilspieren nodig om je plas op te houden? Er zijn veel misverstanden in omloop.
Handen zijn heel benaderbare delen van jezelf. Ze kunnen als kringspier fungeren en je kunt er mooie spelletjes mee spelen. Die bovendien in je hele lichaam boodschappen uitzenden: aanspannen/ontspannen.
Je middenrif is ook een grote spier die connectie heeft met de kringspieren van de bekkenbodem. Je kunt het leren kennen.
Je adem en de drie openingen gaan een gesprek aan en je kunt leren dat gesprek te onderbreken door snel het net niet verwachte te doen en kringspier(en) te sluiten. Handig bij niezen, lachen, hoesten en meer.
En we vonden uit dat je ogen en je mondholte met wat daarin thuishoort ook hun eigen invloed aanwenden. Dat een veranderende relatie van je bekkenbodem, je middenrif, je ogen en je keel een làngere nek kunnen opleveren. En een volledig andere manier van 'de zanger uithangen'. Met je voeten stevig op de grond, solide in contact ermee. Heel grappig. En prettig voor hoe je staat en zit en de wereld inkijkt.
Dank jullie wel dat ik van jullie mocht leren.
Het ga jullie goed.
iRene
Dank jullie wel voor elf mooie zaterdagen...
Wat was het speciaal om met jullie te mogen werken; een feestje waar
ik nog vaak aan terug zal denken.
Want hier werd duidelijk wat de methode doet met hen die 'ervoor gáán'.
Prachtig.
Het begon met een simpel telefoongesprekje ergens uit Brabant en het eindigde zó... (zie plaatje)
Daartussenin kwamen drie dames, een vierde hier uit de buurt sloot zich bij hen aan, 11 zaterdagen naar hier. Dat betekent 22 lessen rondom het thema Bekken en Bekkenbodem.
Ik vroeg ze wat hun wensen waren, wat ze wilden leren. Nou, aandachtspunten genoeg: beginnende ongemakken en daar wat aan te doen. Of de wens dat soort ongemakken vóór te zijn. Kennis over het eigen lijf te vergroten.
Vertrouwen
En waar vier vrouwen samen zijn die elkaar en mij vertrouwen, komt er al snel een openheid die de basis vormt van meer dan 'kunstjes leren' alleen. Die een vorm van nieuwsgierigheid en toewijding genereert waar de gewaarwordingen diep gaan en je tijd en mogelijkheid krijgt in dat erváren te zijn.
Dat 'k zoveel extra zaterdagen van jullie mocht toevoegen, daardoor steeds meer kon verduidelijken hoe je hele systeem, je hele lichaam deel is van de oplossing, ervaar ik als een cadeautje.
Juist het op een àndere manier herhalen van de materie en gerelateerde 'know how' te kunnen invlechten en uitdiepen, gaat zich altijd uitbetalen. Het bleek ook nu; aan jullie en mij.
Wat deden we?...
Een van mijn docenten zei ooit:
"Bekkenbodem-Feldenkrais is een kwestie van het herprogrammeren van je systeem. Dat is daar intelligent genoeg voor. Vertrouw op die intelligentie van je eigen lichaam en je zult steeds meer vooruitgang boeken".Weet wel dat het contact met je bekkenbodem en de beheersing ervan, oefenen betekent. Het gaat niet vanzelf. De bekkenbodem-fysiotherapeut spreekt niet voor niets over incontinentie-training. Je zult zelf moeten investeren in je ontwikkeling, zeker waar het dit precaire onderwerp betreft. Als dan daarna tegen je wordt gezegd dat 'alles nu dik in orde is, mevrouw,' verlaat je de spreekkamer toch met een gevoel van voldoening. Zo simpel kan het wezen.
Boeiende materie en hersenkrakers...
Aanspannen en ontspannen kun je met veel spiergroepen doen en in diverse houdingen. En waar de een moet leren aanspannen, is het juist voor de ander prettig wanneer het 'ergens' wat losser kan worden. Dat je weer voelt, hoe je dat doet. De connectie met je bekkenbodem. Handig of soms voor verandering vatbaar.
Want wat is jóuw manier? En wat is wellicht een betere? Heb je je bilspieren nodig om je plas op te houden? Er zijn veel misverstanden in omloop.
Handen zijn heel benaderbare delen van jezelf. Ze kunnen als kringspier fungeren en je kunt er mooie spelletjes mee spelen. Die bovendien in je hele lichaam boodschappen uitzenden: aanspannen/ontspannen.
Je middenrif is ook een grote spier die connectie heeft met de kringspieren van de bekkenbodem. Je kunt het leren kennen.
Je adem en de drie openingen gaan een gesprek aan en je kunt leren dat gesprek te onderbreken door snel het net niet verwachte te doen en kringspier(en) te sluiten. Handig bij niezen, lachen, hoesten en meer.
En we vonden uit dat je ogen en je mondholte met wat daarin thuishoort ook hun eigen invloed aanwenden. Dat een veranderende relatie van je bekkenbodem, je middenrif, je ogen en je keel een làngere nek kunnen opleveren. En een volledig andere manier van 'de zanger uithangen'. Met je voeten stevig op de grond, solide in contact ermee. Heel grappig. En prettig voor hoe je staat en zit en de wereld inkijkt.
Dank jullie wel dat ik van jullie mocht leren.
Het ga jullie goed.
iRene
